කවියේ නිරුවත

වලාකුලු සහ පොලව


ලස්සන නිල් අහසට
පෙම් කරන විට
එහි හිස් බව මකාලමින්
නුබ 
මා හා අහස මැදට
පැමිනි විට වේගයෙන්
පොලොව මම හැඬුව කෙන්තියෙන්
එත් නුබ ආවේ....
හිරුගෙ දැඩි රැසින් මා මුදවන්න
බව වැටහුනෙ පසුව මට...

කලු පාටට ගොරවමින්
හෙන හඩත් නන් වමින්
සැරසෙද්දි වහින්නට
පොලොව මම බිය වුනා
ඒත් නුබ ඒ ලෙසින්
වැසි වැට්ටුවෙ සරුසාර කරන්න
බව මාව වැටහුනෙ පසුව මට....

සැගියා කාලෙකට කලින් ලියපු කවියක් ඇයි ආපහු දාන්නේ කියලා සමහර විට කෙනෙක් අහයි ඒත් මේක දාන්නේ පොඩි ඉල්ලීම් කිහිපයක් ආවා තේරුමත් කියන්න කියලා මේ ඒ  නිසා. ඇත්තටම මේ කවි වලට සමහරු එක එක තේරුම් දුන්නා ඇත්තටම සැගියාගේ හිතේ තිබුණු තේරුම කිවුවොත් හොඳයි කියලා හිතුනා. හොඳ නැත්තම් සොරි වේවා!!!! වලාකුළු සහ පොලව කියන කවිය මෙහෙම ගලපාගෙන බලන්න වලාකුළු දෙමාපියන් විදිහට සහ පොලව ළමයි විදිහට...

නදිය සහ විල


සැඩ පහර හසුරමින් 
පෙණ බුබුළු නංවමින් 
දඟකාර ලෙස ගලා යන විට
නොගැඹුරු වුවත්
පැන් පහස ලබන්නට බියවීමි 
නුඹෙන් මම

නිසසලව 
චාම් ලෙස
අහිංසක සොඳුරු ලෙස
සඟවමින් රුදිරු බවසිටි විලට ලංවුනා

පැන් පහස ලබන්නට

පිහිනන්න නොදත් මම
තවත් දඟලමින් ඇත
ගොඩ එන්න..............

නදිය සහ විලෙන් කියන්න හැදුවේ කෙල්ලෝ දෙන්නෙක් ගැන නදිය හරියට දඟකාර කෙල්ලෙක් වගේ විල සන්සුන් කෙල්ලෙක් වගේ ඒත් සමහර දඟකාර කෙල්ලෝ තැන්පත් කෙල්ලන්ට වඩා අහිංසකයි...

දැනුනු දේ කියන්න දරපු උත්සහයක් විතරයි..